شب هستی

تو همان شب سیاهی

که نمایــــان گر ماهی

که بگویدت تبـــــاهی؟

تو برای هر دو راهی

بشوی چراغ راهی

برسند به عشق و جاهی

تو برای من گواهی

بستان تو هر چه خواهی

در عوض رسان تو آهی

که رســــد ز بیگناهی

که ز درد من بکاهی

که تو آخرین پناهی

=============

هله ای شب جنونی

که برای مه تو چونی

تو که آگه از فنونی

همه فن راه خونی

تو ببر به اندرونی

همه ناله ی درونی

همه شیون کنونی

که رسد ز ارغنونی

که رهین آزمونی

هله ای شب روانی

که برای مه چنانی

تو در عشق جاودانی

به مثال من بمانی

تو ز عشق من فلانی

تو بگیر از او نشانی

برسان به او نهانی

همه ناله ی جوانی

که به یـاد آن زمانی

به مثال عاشقانی

خوش وکش درین جهانی

 که بود سرای فانی

بشدیم جاودانی

همه عشق و زندگانی

به کنون به یار ثانی

بنشسته ای نهانی

به یقین تو هم بدانی

که منم چو اسب جانی

که به هر کجا کشانی

=============

هله ای شب درستی

که برای مه پرستی

بشدی سیاه هستی

چو سحر شود به هستی

برسان خبر ز مستی

که چو من تو دل نبستی

که ز چنگ من تو رستی

که تو از برم بجستی

بزدی دلم شکستی

ز چه عهد خود گسستی؟

تو کجا کنون نشستی؟

همه عشق من تو هستی

بزنم سرم دو دستی

بکشم خودم ز مستی

=============

برسان خبر ز جایی

که خورد غم جدایی

همان عاشق خدایی

که رسد ز او نوایی

که بخواند از سنایی

ز چها تو بی وفایی

ز چه عهد خود نپایی

که در آن دم نهایی

بکشد دم نهایی

=============

برسان خبر ز کویی

جسدم بُوَد به سویی

بکِشان تو نقش رویی

که رمق در آن نجویی

بفشان تو عطر بویی

همه بـــــــــــوی آرزویی

که به دست مرده شویی

برود درون گوری