درباره من
من پرستو ۱۷ ساله هستم به تو نمینویسم اما اصولا بلند حرف میزنم و میخوام ناخواسته کمک بطلبم!
اگه حوصله نداری متنی رو بخونی بهتره پیامی نذاری تا اینکه بگی: واقعا عالی بود ------>به من سر بزن!!!<------
tnx luv by
ادامه...
جدیدترین یادداشتها
همه- [ بدون عنوان ]
- ب....و.....س
- [ بدون عنوان ]
- کجاست این خدا به این بزرگی؟ تنها روی ماه؟؟؟؟
- خدایااااااااااااااااااااااااا!!!
- کاش هنوز یه کوچولو بودم
- پشیمانی
- دوباره اومدی
- خدافزی
- یه کاری بکن تا نمردم!
- بی وفایی که شاخ و دم نداره بی معرفت!
- مثله یه خوابه سفید!
- به سادگی هام هم رحم نکردی
- سخته مثه بچه ها شدن!
- ماه را به اشاره یی اسیره تنهاییم خواهم کرد!
بایگانی
- آبان 1384 1
- مرداد 1384 1
- تیر 1384 3
- خرداد 1384 3
- شهریور 1383 1
- مرداد 1383 2
- تیر 1383 15
- خرداد 1383 9
آمار : 39630 بازدید
Powered by Blogsky
سلام ...بازم یه چیزی...دوسته خوبه من!
به نظره تو متنام بهتره جک باشه ..خاطره
...شعر...یا چی؟
بگو دیگه منتظرماااااا
پرستو
جمعه 24 تیر‌ماه سال 1384 ساعت 01:03 ب.ظ
هر آنچه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند.
سلام پرستو جان … من می خواستم یه نظر سنجی
انجام بدم و در این مورد از شما تقاضا دارم که من
را در این راه یاری کنی وبه دوستان وبلاگی خود
بگی که در این نظر سنجی شرکت کنند متشکرم
در ضمن خیای دوست دارم با شما تبادل لینک کنم
اگر برای تبادل لینک موافق بودی به من هم خبر بده..
شرکت خود شما نیز در نظر سنجی من را سر افراز
می کند. شاد باشی وبه درود بای.
با سلام خوب باشی عزیز
باید بگم بلاگ شما هر جوری باشه خوبه
من که شخصا رفتم تو نخ این عکس ها اخر عکس هستند
کارت خیلی توپه خواستی به من هم یه سر بزن
بای
کجای دختر گمت کرده بودم خوبی؟
تو هر چی بنویسی من میخونم مهربونم.
«« ای شب از رویای تو رنگین شده ... سینه از عطر توام سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شادی ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک
هستی ام زآلودگی ها کرده پاک
از تپش های تن سوزان من ... آتشی در سایه مژگان من
ای ز گندمزارها سرشارتر ... این ززرین شاخه ها پربارتر
ای دربگشوده بر خورشیدها ... درهجوم ظلمت تردیدها
با توام دیگر زدردی بیم نیست ... هست اگر جزدرد خوشبختیم نیست
ای دل تنگ من و این بار نور ... هایهوی زندگی در قعر گور
ای دو چشمانت چمنزاران من
داغ چشمت خورده بر چشمان من
بیش از اینت گرکه در خود داشتم ... هر کسی را تو نمی انگاشتم
آه ای با جان من آمیخته ... ای مرا از گور من انگیخته
چون ستاره با دو بال زرنشان ... آمده از دوردست آسمان
جوی خشک سینه ام را آب تو ... بستر رگهایم را سیلاب تو
در جهانی اینچنین سرد و سیاه ... با قدمهایت قدمهایم براه
ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده
گیسویم را از نوازش سوخته ... گونه هام از هرم خواهش سوخته
آه ای بیگانه با پیراهنم ... آشنای سبزه زاران تنم
آه ای روشن طلوع بی فروغ ... آفتاب سرزمینهای جنوب
آه ای از سحر شاداب تر ... از بهاران تازه تر سیراب تر
عشق چون در سینه ام بیدار شد ... از طلب پا تا سرم ایثار شد
این دگر من نیستم من نیستم ... حیف ازان عمری که بامن زیستم
ای تشنج های لذت در تنم
ای خطوط پیکرت پیراهنم
آه میخواهم که برخیزم زجای ... همچو ابری اشک ریزم هایهای
ای نگاهت لای لای سحربار ... گاهوار کودکان بی قرار
ای نفسهایت نسیم نیم خواب ... شسته از من لرزه های اضطراب
خفته در لبخند فرداهای من ... رفته تا اعماق دنیاهای من
ای مرا با شور شعر آمیخته
اینهمه آتش به شعرم ریخته
چون تب عشقم چنین افروختی ... لاجرم شعرم به آتش سوختی »»
چه میدونم.من میتونم بهت بگم چه چیزایی رو ننویسی.مثلن فحش اصلن خوب نیست . . .